Dnia 2.09.1966 r. ks. Tadeusz Uberman został mianowany przez ordynariusza diecezji przemyskiej Arcybiskupa ks. Ignacego Tokarczuka, na proboszcza kościoła w Soninie. Funkcję objął od zaraz. Odprawiał Msze Św., uczył dzieci religii, dokonywał pochówku zmarłych. Msze Św. odprawiane były w drewnianym kościółku pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. Ponieważ parafia nie posiadała plebanii ks. Uberman zamieszkał w prywatnym domu Pani Adeli Nycz. Funkcję Proboszcza ks. Uberman pełnił do dnia 31.08.1974 r. W tym dniu zginął śmiercią tragiczną w wypadku samochodowym, wracając z rodzinnego Dębowa do Soniny. Pochowany został w rodzinnym grobowcu w Przeworsku.
Dnia 21.09.1971 r. funkcję proboszcza objął ks. Edward Wilk. Podobnie jak jego poprzednik odprawia Msze Św., uczy dzieci religii, dokonuje pochówku zmarłych.
Ponieważ parafia nie posiadała własnego cmentarza, zmarłych w dalszym ciągu chowano na cmentarzu w Łańcucie. Było to uciążliwe zarówno dla ludzi jak i dla księdza. 4 km odległości do cmentarza pokonywano pieszo. Sporą część drogi kondukt żałobny pokonywał ruchliwą trasą E 22 (obecnie E 40). Ks. Wilk podejmuje starania o utworzenie cmentarza w Soninie. Duże trudności stwarza lokalizacja cmentarza. W roku 1972 zostaje zakupiona działka rolna z przeznaczeniem na cmentarz. Działki na cmentarz sprzedali: Pan Augustyn Tejchman i Stefan Chudzik. 17.04.1972 r. komitet parafialny wykupuje drogę dojazdową do cmentarza od Józefa i Augustyna Tejchmana. 27.08.1972 r. Dorotka Skomra w dziewiątej wiośnie życia, „jako pierwsza spoczęła na nowo powstałym cmentarzu, aby wypraszać u Boga pokój duszom i patronować tutejszym mieszkańcom”. Parafia doczekała się własnego cmentarza – cmentarz wyznaniowy. Cmentarz został obsadzony żywopłotem i drzewami. Pośrodku cmentarza wzniesiono metalowy krzyż. Wszystko to zasługa ks. Edwarda Wilka.
12.07.1980 r. do parafii Sonina przybywa nowy proboszcz ks. Jan Jakubowski. Pełni obowiązki duszpasterskie, podobne jak jego dwaj poprzednicy. Od 1.09.1980 r. rozpoczyna się rok szkolny, a co za tym idzie – nauka religii. Dzieci uczą się religii w starym drewnianym punkcie katechetycznym, z jedną salą lekcyjną i ubikacjami poza budynkiem.
Ks. Jan Jakubowski podejmuje starania o otrzymanie zezwolenia na budowę budynku parafialnego, w którym mieściłaby się plebania i punkt katechetyczny. Dnia 21.05.1981 r. wybetonowano fundamenty pod budynek parafialny. Cała wieś była bardzo zaangażowana przy budowie punktu katechetycznego. Od dnia 1.09.1981 r. na piętrze zamieszkuje ks. proboszcz, na parterze narazie w jednej sali odbywa się nauka religii. W następnym roku 1982 cały budynek parafialny zostaje oddany do użytku.
Msze Św. nadal odprawiane są w małym drewnianym kościółku. Pomimo, że w niedziele odprawiane są trzy Msze Św., w kościele jest bardzo ciasno szczególnie na mszach przedpołudniowych. Ksiądz proboszcz daje parafianom do przemyślenia propozycję budowy nowego kościoła. Komitet parafialny poszukuje działki pod budowę kościoła. Wieś przystępuje do wyrobu cegły. Na placu obok plebani kopie się glinę, z której wyrabia się cegłę. Surówkę suszy się na placu a następnie składuje w specjalnie do tego celu zbudowanych szopach. Przed zimą cegła zostaje upalona. Po długich staraniach komitet parafialny zakupuje kilka działek budowlanych położonych w sąsiedztwie szkoły podstawowej – po drugiej stronie szosy. W roku 1988 rusza budowa nowego kościoła. Budowa przebiega sprawnie.
Dnia 4.06.1989 r. ks. Arcybiskup Ignacy Tokarczuk dokonuje wmurowania kamienia węgielnego. Prace przy budowie postępują. W roku 1991 następuje zakończenie budowy. Kościół zostaje oddany do użytku. W czerwcu 1991 r., na odpuście parafialnym ks. biskup Edward Frankowski dokonuje poświęcenia nowego kościoła. Nowy kościół, podobnie jak stary, jest pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. Zbudowany został według projektu Jana Bulsza i Władysława Jagiełły. W lipcu 1992 r. ks. proboszcz Jan Jakubowski, dostaje do pomocy ks. wikarego. Pierwszym wikarym w parafii Sonina był ks. Wiesław Skrabut. Pracował w Soninie do lipca 1994 r. Na jego miejsce przychodzi do parafii ks. Marek Grzebień, a po nim ks. Grzegorz Przewrocki. Ks. Grzegorz pracował 3 lata do lipca 2003. Następnie do pracy biskup przydziela ks. wikarego Józefa Gondeckiego. Ksiądz uczy dzieci religii w przedszkolu, w szkole podstawowej. Uczy także dzieci religii w Kraczkowej.
W maju 2001 r. droga do cmentarza zostaje pokryta asfaltem. Część pieniędzy na pokrycie kosztów budowy cmentarnej drogi złożyła parafia, resztę dofinansował Urząd Gminy w Łańcucie.
BUDOWA KOŚCIOŁA W SONINIE
